Монголын хөдөөд амьдрал байна

Монголд хөдөө орон нутагт амьдрал шал өөр болжээ. Мал сүргийн тоо тавь жаран сая гэдэг үнэн тоо бололтой. Уулын даваа гүвээ, хяр хөндийгөөр мал сүрэг багтахгүй шахам дүүрэн. Хааяа нэг харагдах айлын гадаа машин техник: жижиг оврын трактор эсвэл ачааны машин, хөнгөн тэрэг, мотоцикл бол айл болгонд байдаг болжээ. Нөхөр нь мотоциклоо жолоодоод авгай нь сундлаад жижиг хүүхдээ дундаа аваад хаа сайгүй давхисан залуус хөдөөгөөр дүүрэн. Аймаар ч юм шиг, бахадмаар ч юм шиг. Засмал голдуу, эсвэл сайжруулж зассан дардан шороон зам. Хэтэрхий тасарсан элит хэсгийг тооцохгүй бол энгийн хүмүүсийг хувцас хунараар нь хот хөдөө гэж ялгах аргагүй болжээ. Хүн болгон гар утастай. Нэг биш бүр хэд хэдэн утастай, моби ком тэр модны хавьд баригддаг, жи мобайл тэнд, юни тел тэнд сүлжээ баригддаг гээд захын эмгэн хэлдэг болж. Ажилсаг ааш зан сайтай улс өргөн уудам хөдөө нутгийн хаана ч амьдралаа аваад явах боломжтой санагдлаа. Зуны дэлгэр цагт бүх юм сайн сайхнаар төсөөлөгдсөн байж болох. Уул усны нэр нь хүртэл билэгдэл утга төгөлдөр. Хөвсгөлд хад чулуу ихтэй нэг бэрх давааг "Зөөлний даваа" гэдэг юм байна. Хөвсгөл аймаг сарлаг ихтэй, монгол үхэр, адуу бараг харагдахгүй нь соньхон. Хонь ямаан сүрэгт ямааны тоо давамгайлдаг болж дээ. Архангайд адуу үхэр харагдаж эхлэх ч, бас сарлагтай нутаг аж. Өвөрхангай ороод ирэхээр хар зүсмийн ямаа нь цөөрөөд улаан, саарал, цагаан зүсмийнх нь олшроод ирдэг юм байна.